CARTOON
Założony w 1979
, rozpad w 1984 roku. Historia tej grupy
rozpoczęła się w Camelbach High School w Phoenix w Arizonie, gdzie uczyli się
tam Scott BRAZIEAL i Mark INNOCENTI. Do nich dołączył doświadczony już
perkusista Gary PARRA (grał na bębnach od 12-ego roku życia), który przedtem
próbował grać wszystkie możliwe kierunki muzyczne, ale ciągle był
nieusatysfakcjonowany.
Cartoon live w latach 70-tych w
klubie Chuy, w Phoenix, Arizona.
W maju 1979 roku trio
zarejestrowało na taśmie magnetofonowej dwie kompozycje „Flotsam“ i „Apathy In
America“, znalazły się one potem na pierwszym LP. Zespół rozesłał swoje nagrania
do wszystkich znanych im firm wydawniczych, ale tylko Steve Feigenbaum (potem
założył Cuneiform Records) wykazał zainteresowania i wspomógł grupę w nagraniu
pierwszej płyty. Była ona gotowa w 1980 roku, ale ze względów finansowych
ukazała się dopiero w 1981 nakładem firmy „12 Tone Productions“.
W 1980 roku Scott
BRAZIEAL przeniósł się do San Francisco i rozpoczął studia muzyczne w
Conservatory of Music. Tam też dołączyli pozostali muzycy, a zespół poszerzył
swój skład o dwóch nowych członków. Byli to Herb DIAMANT i Craig FRY. Grupa
koncertowała w małych salach. Fragmenty z tych koncertów zostały wydane w 1983
roku na kasecie „Boot-Legged“ przez „12 Tone Productions“. Zespoły z którymi
koncertował CARTOON mieściły się w obrębie Tej Muzyki: SNAKEFINGER, NEGATIVLAND,
ROVA SAXOPHONE QUARTET, itp.
W listopadzie 1983 roku
powstała druga płyta „Music From The Left Field“ wydana przez „12 Tone
Productions“. Zespół koncertował również w Europie Wschodniej – w
Czechosłowacji, Jugosławi i na Wegrzech. Natomiast w maju 1984 grał w Europie
Zachodniej obok takich znakomitości jak ZAMLA MAMMAZ MANNA,
UNIVERS ZERO, ART ZOYD,
CASSIBER, CAMBERWELL NOW, SKELTON CREW i Christian VANDER.
Cartoon live w
Golden Gate Park Band Shell w San Francisco, California.
Niestety historia tej ciekawej amerykańskiej grupy
nie ma szczęśliwego końca. Podczas pobytu w Europie
w maju 1984 CARTOON został okradziony ze
wszystkiego co miał ze sobą w podróży: sprzętu, płyt, instrumentów, ubrań, taśm
z nagranymi koncertami. Po prostu włamano się do domu kolegi, w którym to
wszystko złożyli, aby spokojnie zwiedzić Paryż. Usilne poszukiwania nie dały
rezultatu, a na dodatek urząd francuski obciążył ich jeszcze podatkiem
obrotowym, ponieważ był zdania, że sprzedali to wszystko we Francji. W efekcie
zespół przestał istnieć, a Scott BRAZIEAL, Gary PARA i Herb DIAMANT utworzyli
potem grupe PFS.
CARTOON miał ciężką drogę do słuchacza w swoim
kraju. Złożyły się na to dwa powody: wystartował, gdy w siłę rosła muzka punk, a
ponadto jego ciekawa forma muzyczna była przecież czysto europejska! Dwie wydane
płyty, chociaż utrzymane w tym samym porywającym stylu, są zasadniczo różne.
Pierwsza jest surowa w brzmieniu i „prosta“ w budowaniu formy. Niektóre
kompozycje są jeszcze bliskie konwencjonalnemu symphonic-rock. Instrumenty
klawiszowe i gitara tworzą główne linie, a sekcja rytmiczna, złożona z samej
perkusji mocno akcentuje rytm. Ciekawostką jest brak gitary basowej (Mark
INNOCENTI gra na niej tylko w jednym utworze), bo przecież jest to nieodłączny
insrument rockowy.
Cartoon, od lewej: Craig Fry, Gary
Parra, Herbert Diamant, Scott Brazieal, Mark Innocenti.
Druga płyta przynosi nam muzykę jednak bardziej
wyrafinowaną i dzięki rozszerzeniu składu bardziej rozbudowaną brzmieniowo.
Ponadto istotnym elementem jest tutaj zbiorowa improwizacja. Ale w zasadzie jest
to ten sam symphonic-rock co na pierwszym LP, ale już w dojżalszym wydaniu.
Muzykę CARTOON bez najmniejszej wątpliwości można ustawić w linii
ART ZOYD i
UNIVERS ZERO. Sami muzycy przyznają sie do inspiracji kompozycjami
STRAVINSKIego, BARTOKa, WEBERa i STOCKHAUSENa. Najlepszym na to dowodem są
opracowania tematów np. STRAVINSKIego i WEBERa, jakie można usłyszeć na
wspomnianej już kasecie „Boot-Legged“. Sama muzyka na niej jest zbliżona o dziwo
do tej zawartej na drugiej płycie. Czasami wydaje mi się wręcz najciekawszą
pozycją CARTOON, ale niestety jakość techniczna nagrań nie jest zbyt dobra.
Autor:
Henryk Palczewski, Informator Nr. 20 ze stycznia 1997 roku.
Cartoon" LP'80, "Music From Left Field" LP'83, "Sortie"
CD'94. |