EIDER STELLAIRE

 Założony we  wrześniu 1980 we Francji. Zawieszenie działalności 1987. Sound Nihil '81   Sound SausRepos'87       

Twórczość tej, stosunkowo mało znanej francuskiej grupy rocka awangardowego, na czele której stał perkusista Michel LE BARS, łączyła w sobie rzadkie wpływy szkoły jazzowej, wypracowanej przez MAGMĘ z okresu "Köhntarkösz", oraz nowej muzyki z kręgu ART ZOYD i PRESENT.


Eider Stellaire 1987 w Clamart. Zdjęcie promocyjne Musea.

 EIDER STELLAIRE został założony w 1980 roku, pomimp że jego trzech członków; właśnie LE BARS (dr), Jean-Claude DELACHAT (g) oraz Patrick SINGERY (b) grało wspólnie poprzednio w zespole ASTARTE i to przez trzy lata. Tamta twórczość oscylowała w kierunku NEFFESH MUSIK, do momentu zmiany składu (dojście charyzmatycznego pianisty Pierre-Gerard'a HIRNE) i przybrania nowej nazwy.

 Dopiero w maju 1981 zespół zamknął się w studiu i pomimo krótkiego czasu realizacji (4 dni) nagrał z pomocą Veronique PERRAULT (v), Marie-Anne BODA (fl,v) oraz Michel'a MOINDRON (sax) swoją debiutancką płytę długogrającą pt.: "1st Album" (K001). Te nagrania, z perspektywy minionych lat wysoko oceniane przez fachową krytykę, posiadają potężny ładunek ekspresji i pomimo pokrewieństwa z MAGMĄ, wyjątkową oryginalność. Tematy zostały rozpracowane wprawdzie w podobny sposób (rytm pulsującej sekcji, monotonne, kaskadowe instrumentalne pojedynki, np. "Nihil") podane zostały ale już z niepowtarzalną wirtuozerją warsztatową i zaciętością. Zapis ten udowodnił klasę muzyków, a sprzyjającym był fakt długotrwałego zgrania i techniczna perfekcja.

 Po ukazaniu się tej ważnej płyty i późniejszym zmianom personalnym (doszli Frank COULAUD (perk), Pierre MINVIELLE (synth), Marie-Anne LE BARS (fl), czasowo współpracowała Ann STEWART (v), a odszedł Pierre-Gerard HIRNE - oboje związani później z SHUB NIGGURATH - zespół utknął niestety od końca 1982 roku w letargu, a LE BARS grywał w tym czasie w zespole OFFERING.. Dopiero po dwóch latach przerwy zrealizowano prostymi środkami drugą płytę "Eider Stellaire 2" (K2), wydaną dopiero w 1986 roku. Pozycja ta, dziś rzadka i poszukiwana, zaprezentowała grupę z nieco innej perspektywy, pełnej melancholijnych smaczków kompozytorskich i łagodnych klimatów. Szkoda, że zespół ten walczył z trudnościami produkcyjnymi, gdyż odbiło się to na muzyce.
Do dnia dzisiejszego EIDER STELLAIE wydał trzy płyty (trzecią jest "Eider Stellaire 3"), które posiadają wręcz dokumentalny charakter tej minionej.interesującej fazy franzuskiego Zeuhl lat osiemdziesiątych.


"Eider Stellaire 3" przednia i tylnia strona, oraz kompilacja "Enneade" (obie Musea).

Autor: Rafael Kozub, na podstawie "Discographie Du Rock Francais" Francis'a Grosse. Podziękowania dla H.K. Heidenreich z Würzburga.